Elkaar afzeiken.
In plaats van helpen.
Vooral de fouten zien.
In plaats van de positieve kanten van iemand zien.
Roddelen is altijd negatief.
In plaats van iemands goede eigenschappen 'doorvertellen'.
Het is hoe onze maatschappij in elkaar zit helaas.
Het afzeiken.
Leven vanuit angst.
Voor afwijzing.
Voor uitgelachen worden.
Voor niet goed genoeg bevonden te worden.

Maar door wie?
Eigenlijk?
En waarom maken we 'diegene' dan zo belangrijk?
Dat we onze minder goede eigenschappen het over laten nemen.

Het is zondag 8 maart Internationale Vrouwendag.
Bestaat er ook een mannendag?
Of is er al genoeg 'te mannen' in onze maatschappij dat die geen dag behoeven?
Wie heeft het bedacht eigenlijk?
Ik ben vrouw en vooral voor vrouwen.
Ben zeker niet TEGEN mannen.
Wel tegen de mannen die vrouwen minder waard vinden.
Die onderdrukken nodig vinden.
Die braaf ja en amen willen.
Als mooie trophee wife.
In een perfecte maat 36 en kirrend lachend naar hun man opkijken.
Daar ben ik wel tegen.
Even heel generaliserend neergezet.
Blijkbaar is het nodig dat er een vrouwendag is.
Nog steeds.
Terwijl we allebei mens zijn.
Terwijl we in beginsel allemaal mens zijn.
Waarom dan dit onderscheid.
Ja ik weet wel waar het vandaan komt.
Vanuit die angst.

Het beroerde is dat mensen graag erbij willen horen.
Of zeker in ieder geval niet buiten de boot willen vallen.
Dus doen ze soms dingen die niet hun niet van hun beste kant laat zien.
Nu met het Corona virus.
Degenen die mij al langer volgen weten dat ik niet heel erg fan ben van de regering en de farmacie.
Iedereen moet opletten, tig keer z'n handen wassen (deed je daarvoor ook al regelmatig toch?) hoesten in de kom van je arm, en vooral naar de dokter als je denkt dat het griep of erger het Corona  virus is.
Het is niet erger dan een griep en ook hier kunnen mensen aan doodgaan net als met de griep elk jaar met hele volksstammen gebeurt.
Normaal gesproken bel je misschien even met de huisarts wanneer je je niet lekker voelt.
Je krijgt dan vaak al van de assistente te horen, vast de griep, als het na een week koorts nog niet beter gaat moet je weer even bellen.
Dat is een normale procedure. Met griep. Wat het Coronavirus is.

Maar nu is het not done om anders te hoesten dan in de kom van je arm.
Nu mag je niet naar gebieden waar dit virus voorkomt.
Ik heb nog nooit gehoord van je mag nu niet naar Ermelo want daar heerst een griep.
We reizen elke dag het hele land door met elkaar.
Elkaar fijn besmetten met van alles.
En als je dan toch ziek wordt, is het je eigen schuld.
Ook vooral dat.
Schuld.

Wanneer je in het leven staat zoals ik, ben je er van overtuigd dat elke fysieke klacht een emotionele/geestelijke oorzaak heeft.
En dat je wanneer je een griep krijgt, je lijf heel hard die rust nodig heeft omdat je te lang bent doorgerend en al die signalen die je lijf gaf hebt genegeerd.
Dat is waarom sommige mensen wel de griep krijgen in een griepgolf en ook sommige mensen niet.
Het is geen onoverkomelijk iets.
Maar tegenwoordig mogen we niet meer ziek zijn.
Oud worden.
Vrouw zijn en oud worden.
2 weken ziek zijn staat er wel voor een griep.
Helaas is dat in onze 24-uurs consumptiemaatschappij waarin geld belangrijker is dan mensen, niet meer mogelijk.
Heel veel mensen durven zich niet eens meer ziek te melden.
Ik heb er ook last van gehad.
Toch maar gaan.
Belabberd op je werk zitten en nog langer met de klachten rondlopen dan wanneer je toch thuis was gebleven en je klachten serieus had genomen.
De druk van de maatschappij maakt dat mensen rare dingen gaan doen.
Vervolgens burn-out raken.
Waar ook geen begrip voor is door omgeving.
Tot die het zelf meemaakt.

Misschien is het tijd voor Mensendag.
Vanaf waar we beginnen om elkaars positieve eigenschappen etc te benadrukken ipv afzeiken.
Of iemand anders onze mening opleggen.
Of godsdienst.
Of wat dan ook.
Leven en laten leven...

Voel jij je nog niet krachtig genoeg om bij jezelf te blijven qua energie en zelfvertrouwen?
Stap dan nog in bij het Jaarprogramma Is dit nu alles?!
Je leert dan je energie voor jezelf te bewaren en vanuit daar een heerlijk leven te leiden!
Kijk verderop in deze mail voor meer info en opgave.

Wil je hier op reageren? GRAAG!

www.estherfoppen.nl

Tjonge.. Ik schop blijkbaar nogal wat heilige huisjes om of tegen de schenen. Zo stil is het nooit geweest na een blog van mij. Maar ja, het is zoals het is. Bij mij is what you see is what you get. Afgelopen week nog een fijn consult uitgewisseld met Debby Engels van Chinergie. Zij heeft een Nine Star Ki profiel voor mij gemaakt en mijn gezinsleden daarin ook meegenomen. Zo interessant! En verhelderend. Ik ben zo dol op dit soort dingen. Wil altijd meer weten en inzichten opdoen over mezelf en de mensen om me heen. Nieuwsgierig. Ik? Ja! Ik wil graag van alles weten. Waarom denken mensen zo? Waarom doen ze wat ze doen? Helemaal nu met dat gesanik over het #coronavirus.. wat een paniekzaaierij. Zo jam-mer. En nee ik hoef geen mailtjes hierover. Ik weet heel goed wat ik vind en geloof en waar ik me mee bezig wil houden. En dat is mijn overtuiging dat je ziek wordt als je te lang de signalen van je lijf en emoties hebt genegeerd. Bijvoorbeeld. Zondag aanstaande is het Nationale Complimentendag..#nationalecomplimentendag Geef jij regelmatig een complimentje? Of vertel je jouw geliefden dat je van ze houd? Zulke dingen hoeven namelijk niet alleen op bepaalde dagen. Voor mij is het altijd vrouwendag, ik ben zeer voor girlpower en de godinnen en de gelijkwaardigheid. Net als complimenten geven... het is niet iets wat ik regelmatig doe, maar wat ik wel graag wil. Bijvoorbeeld als er iets gebeurd met m'n kids, een bijzondere prestatie zoals uit zichzelf de vaatwasser uitruimen, dan krijgen ze een knuffel en een compliment. Net als met een goed cijfer of een mooie prestatie met hun sport. Toch doe je het eerder met zoiets als een goed cijfer/rapport of een sportprestatie. En ik probeer me echt bewust te worden om ze tussendoor ook te laten weten dat ik ze zie. Zoals ze zijn. Met lief spelen met je neefje/nichtje. Of iemand even helpen. Of die klusjes in huis uit zichzelf... Die speciale dagen zijn natuurlijk fijn voor de hashtags, #, het grotere bereik voor je werk of je privé account. Om maar te zwijgen over de commercie.. Ik gebruik ze als reminder. Wat vind ik belangrijk en waarin wil ik graag mezelf verbeteren. En jij? Wil je hier op reageren? GRAAG!

Het was me het weekje wel. Nu nog steeds in de doorgaan modus, want we gaan zo gezellig op pad. Voetbal was het wat de klok sloeg de afgelopen week. Daarna, er voor en tussendoor moest er ook nog gewerkt worden, anders rookt die kachel niet. Dat snap je. Gister een toffe Chakra Analyse gedaan, speciaal op maat gemaakt. Deze dame kreeg in 1 keer alle info en heeft ook nog een Chakra tekening gemaakt van het chakra wat de meeste aandacht nodig heeft. We kwamen er achter dat ze een perfecte reminder voor zichzelf had neergezet. Nu nog meer vertrouwen op haar innerlijke wijsheid en haar moederkracht. Doe je het niet voor jezelf - want dat vind je lastig - doe het dan voor je kind. Leef voor hoe jouw kind kan leven, ga je dromen achter na, laat je niet door angst tegen houden. We hebben allemaal van die fijne overtuigingen die ons niet helpen, maar belemmeren. Stop.hier.mee. Vanaf vandaag. Vanmorgen werd het ook nog weer duidelijk met de prachtige dames tijdens de Inspiratiemorgen. Het ging van luchtig best de diepte in en het deed echt wel 'iets'. Dat is hoe je intuïtie werkt en hoe mooi er inzichten naar boven komen.. De meest fijne vraag die vrouwen bij mij aan tafel krijgen als ze moeder zijn is: Wil je jouw leven voor je kind? Leef jij het leven wat je jouw kind graag ziet leven? Of vrouwen die geen moeder zijn: Leef jij nu het leven dat je zelf voor ogen had? Auw. Ja, je komt bij mij niet voor pappen en nathouden. Maar voor bewustwording, dat je zelf de touwtjes in handen hebt. Maar als ik nu niets aan mijn situatie kan veranderen, Esther? Ik geloof dat niet meteen, dat er echt niets te veranderen valt. Meestal zit je zo in je kringetje van denken vast, dat een frisse blik van een objectieve buitenstaander nodig is. En anders kun je wel de manier van kijken naar jouw leven veranderen. Dat.kan.altijd. Echt. Voor mij is het altijd hoopgevend. Een mindere periode wordt altijd weer anders. Omdat ik iets anders kan kiezen of er anders naar leer kijken. Dat heet leven. Met inhoud. En dat is voor jou ook mogelijk! Kom eens langs op een Inspiratiemorgen bijvoorbeeld. Of geef je op voor het Jaarprogramma of een workshop. Verderop in deze mail nieuwe data en mogelijkheden! Wil je hier op reageren? GRAAG!

Girls Girls Girls Magazine - Be a Lady They Said

Week 9

"Esther, ik volg je al best lang. Ik probeer ook elke week gelijk jouw mail te lezen vol inspiratie en toffe acties. En toch kom ik er maar niet toe om die veranderingen door te voeren die ik graag wil." Tja.. dit soort berichten krijg ik best vaak te horen. Ik geef je tips in mijn blogs. Je kunt wat doen door die gratis challenges etc. Maar of het alleen daarmee beklijft? Ik denk persoonlijk van niet. Ik blijf me ook ontwikkelen. Het is echt noodzakelijk wil ik niet in mijn oude patronen vervallen. En wil je iets veranderen of verbeteren in je leven, dan heb je echt meer tijd en volharding nodig. Je leert steeds bij. Dus jouw uitdagingen worden ook steeds van een ander kaliber. Vertrouw er nu op dat je er nooit bent. Dat het steeds, en elke dag, een reis is. En dat je dus inspeelt op de energie van die dag. Van jezelf. Van anderen. En wat je die dag te doen hebt. Wil profijt hebben van wat ik je leer, dan zul je aan de slag moeten. Niet alleen de gratis dingen aflopen en denken dat je het verder zelf wel kunt. Ik kan dat ook niet. En ik kan toch wel zeggen dat ik al een heel eind ben gekomen. Maar ik heb hulp gezocht. Mensen die verder waren dan ik betaald voor hun expertise en me dat eigen gemaakt. Lukt dat in 1 keer? Nee joh. Daarna heb je ook nog hulp nodig. Maar die programma's die ik heb gevolgd hebben me zoveel gebracht, dat ik daar zeker van profiteer, omdat ik er iets nieuws heb geleerd. Wat ik daarvoor nog niet kon of wist. En jou wil ik dit besef ook zo graag bijbrengen. Je doet het al zo lang zo. Op jouw manier. Je kunt niet verwachten dat je dat in je 1tje oplost en verandert. Echt niet. Daarbij heb je hulp nodig. Dat beseffen is stap 1. Wie jou daar het beste bij kan helpen en is stap 2. En je opgeven voor een cursus etc. is stap 3. 3 hele belangrijke stappen die je wel moet doen. Ondertussen was je nog moe en lusteloos van jouw inhoudsloze leven. Of die pijn die je steeds negeert. In je hart. In je lijf. Of allebei. Meer vanuit je hart leven. Meer kleur. Meer intuïtie en magie. Geeft rust en ruimte. En dan kun jij wat jou is overkomen echt makkelijker tackelen als het wordt getriggerd. Binnenkort komt er een show van Olcay Gulzen (ik hoop dat ik het goed geschreven heb) over huiselijk geweld. Ik ga kijken. Blijf er niet voor thuis. Maar ik ga het wel aan. Kan ik mezelf en anderen weer mee helpen. Rouw, verdriet, boosheid, vernedering.. het komt in golven. Door je hele leven heen. Hoe jij er op reageert, wat je er mee doet en hoe je er naar kijkt is te veranderen en is elke keer anders. Dat beseffen heet Universeel in het leven staan. Je beseft dat je onderdeel bent van dit immens grote Universum en dat je er zelf iets van moet maken. Jij bent de enige die dat kan. Prachtig mens dat je bent. Laat je niet leiden door angst. Of oude overlevingspatronen, verhalen die je jezelf vertelt. Maak er wat moois van! Vraag ik ze nog een keer of ze mee willen doen met mijn programma of cursus. Soms hebben ze het niet eens gezien en denk ik alleen maar HOE dan?! Ik stuur de mail, gooi alles de wereld in op social media en nog heb je het niet gezien? Te druk. Zeggen ze dan. Te druk. Is dat niet 1 van de redenen of misschien wel de grootste dat je JUIST wel mee zou moeten doen? Wil je hier op reageren? GRAAG! https://www.estherfoppen.nl/contact

Als je me wat langer volgt dan heb je vast wel eens meegekregen dat ik vanaf dat ik het me kan herinneren stewardess wilde worden. Vanwege familie in het buitenland en een moeder die Schiphol ook tof vind, kwam ik best regelmatig op onze luchthaven.
Die mooie grote blauwe vogels van de KLM daar, die dames in die prachtige blauwe pakjes met rolkoffertjes... het leek me fantastisch! Overal naar toe kunnen en dan ook nog met het vliegtuig, hoe gaaf is dat?!
Nu was het eerst mijn opleiding die voor een omweg zorgde, want mavo dus moest er nog een toeristische mbo opleiding bij. Ondertussen puberen, met de pet er naar gooien (goh...klinkt als mijn puber) en dus nog wat omwegen kwam ik toch echt op zo'n stageplek terecht.
Helaas werd daar ook duidelijk dat ik met m'n 1.58m al uitgegroeid was en dat was te klein.
Je moest namelijk 1.65m zijn. Een tijdje heb ik dit een beetje kunnen rekken en er stond zelfs 1.64m op mijn paspoort voor even.
Maar ik werd best vaak tegen de meetlat gezet als ik ging solliciteren.
KLM werd 'm niet, maar zag ik gelijk: er zijn nog andere mogelijkheden..
En maar goed ook, ik was ondertussen met zo'n grote vogel richting Canada gevlogen en bedacht me opeens dat je dus wel tig uur met leuke maar ook heel vervelende mensen opgesloten zat en hier het beste van moest maken.
Tja, dan ging ik liever achter de balie zitten. Voor grondstewardess was mijn lengte niet zo'n probleem gelukkig, dus solliciteren bij de luchthaven zelf en jaaaa gelukt!

Nu had ik me uit het veld kunnen laten slaan doordat ik geen Havo had, maar met Mavo is het me ook gelukt en die MBO kwam er ook nog. Gelukkig heb ik gevoel voor taal..
Daarna had ik ook bij de pakken neer kunnen gaan zitten omdat ik maar 1.58m was..
Ook daar was een mouw aan te passen en die pakte nog eens heel goed uit ook!
Nee ik ging geen groeihormonen slikken, ik liet me niet oprekken, ik zocht verder wat bij mij wel paste. En dit was beter dan mijn oorspronkelijke idee.

Vandaag op de Nationale Gezondheidsbeurs - en gisteren - ook weer hele mooie en bijzondere mensen ontmoet. Dames die stuk voor stuk over talenten beschikken, maar hier nog weinig - veel te weinig - mee doen. En dit ligt voornamelijk aan hun omgeving en hoe zij daar weer op reageren of reageerden.
Die angsten en verkeerde overtuigingen houden hen klein.
Wat zonde!
Als we het daar over hebben door een tekening, door een boodschap van hun onbewuste via een kleinigheidje van mij of een orakelkaart, dan weten ze het heel goed.
En ook dat ze iets anders willen en zouden moeten.. maar..
Die maar help ik uit de weg te ruimen.
Door te tekenen en kleur te gebruiken, neem je de eerste stappen.
Onderneem je actie. Hoe klein het ook is.
Maar er gaat iets veranderen wanneer je dit doet.
De 1e kleine stap is gezet op weg naar een totaal ander leven.
Zo simpel?
Ja zo simpel.

Nu heb ik ook al 2x te horen gekregen dat ik mijn kinderen niet moet stimuleren topsporter te worden, maar ze moet vertellen dat ze zich beter met andere dingen bezig kunnen houden.
De 1e keer klapperden mijn oren.
De 2e keer was ik laconiek en dacht laat maar zitten.
Hoezo mag een kind (want dat zijn ze tenslotte, aan het begin van hun leven) nu al haar/zijn dromen aan de kant zetten? Met nog een heel leven vol kansen voor zich?!
Echt kul.
Een ander woord heb ik er niet voor.
Ik ben het levende bewijs en hopelijk hun voorbeeld dat je alles kunt wat je wilt.
En dat er altijd een manier is.
Dat je gaandeweg ook je doelen bij kunt stellen.
Door ervaring andere wensen krijgt.
Of gewoon dat het lukt.
Wat je graag wilt.
Wanneer je er voor werkt, het er voor over hebt.
En ja dat is soms lastig.
Vervelend. Om te janken.
Spierpijn. Groeipijn, letterlijk en figuurlijk.
Maar toch.
Wanneer het dan lukt is het goud!
En wanneer het dan anders wordt, merk je dat zelf vroeg genoeg.
Niet omdat ik zeg dat ze het nooit gaan redden.
Dan geef je bij voorbaat al op.
Waarom in vredesnaam?!
Kul.

Ik heb dan zo'n coach, die zegt: luister naar de mensen die zijn waar jij wilt zijn.
Zijn mensen met -vast goedbedoelde- adviezen daar niet,
volgen zij hun dromen niet, geven ze bij voorbaat al op?
Dan is hun advies het niet waard om naar te luisteren.
Dit heb ik goed in mijn oren geknoopt.
We volgen hier onze eigen koers en laten iedereen een poepie ruiken.
Stellen we gaandeweg ons leven bij, worden onze doelen anders?
Dan is dat voor ons vroeg genoeg om er op te anticiperen.
Beetje leven vanuit angst.
Kom op zeg!
Dat is echt kul, die tijd heb ik wel gehad...

Wil je hier op reageren? GRAAG!

www.estherfoppen.nl