|
Het was alweer vrijdag lieve Esther
Time flies eh?!
En grijpt het je soms een beetje aan, dat de tijd zo vliegt?
Als je weer tijd zit te verdoen met dingen volhouden die je niet wilt?
Of werk doen wat niet bij je past, ook al dacht je eerst van wel?
Niet die hobby gaan doen of carriere switch omdat je die beren op je weg
zoekt.
Die er eigenlijk niet zijn als je een besluit genomen hebt dat je er voor
gaat.
Maar het is soms te makkelijk.
Om te blijven hangen in wat je al doet.
Of denkt.
Of voelt.
Het is ergens wel veilig.
Je weet waar je aan toe bent.
Hoeft niet opeens te gaan stralen en ongelooflijk mooie dingen te doen.
Die stemmetjes die zeggen dat je het toch niet kunt of vast niet zo goed.
Of wie zit er nu op jou te wachten?
Doe maar gewoon dan..
We kennen ze allemaal.
Ja ook ik.
Dus vond ik dat het tijd werd voor verandering.
En dat gaat niet van vandaag op morgen.
Dat ongoing leerproces dat het leven is en heet,
is met vallen en opstaan.
Elke dag weer.
Word je daar niet moe van?
Nee joh!
Energievreters weet ik gelukkig te mijden én als je doet wat je leuk
vindt,
waar je hart van in de fik gaat, waar je de tijd van vergeet..
wordt je heel niet moe!
Anders moe!
Niet moe-deloos bijvoorbeeld.
En ja die dagen zitten er wel bij.
Ik kan heus ook een dagje lekker zwelgen en alles en iedereen stom
vinden.
Vaak is het dan Donkere Maan of die periode van de maand.
Maar dat duurt nooit lang.
Want ik heb alles om me heen waar ik stikgelukkig van en mee ben!
Toch liep ik met mezelf een beetje weg..
Van wat ik nu wilde.
Mijn werk ging stroperig.
Steeds enthousiast ergens aan beginnen.
Want ja creatief brein hier, dus ideeen zat, te veel zelfs~!
Ook werk ik intuitief, dus met de natuur, seizoenen en mijn cyclus mee.
Dat zorgt ook altijd voor beweging.
Maar het was het steeds net niet.
Of het ging niet door.
Het was tijd.
Tijd voor een laag dieper.
Voor nog meer beweging en verandering.
Dus ben ik een ingeving gaan volgen en kwam ik vorige week bij Judith
terecht.
En wat ik daar mee maakte en ervaarde (of is het ervoer) ik heb er
eigenlijk geen woorden voor.
Je moet het gevoeld hebben.
Hier en daar heb ik al wel wat gedeeld op mijn Insta/fb en nog dekte het
de lading niet.
Wie weet met de tijd.
Dan laat ik het je gewoon even weten.
Steeds vallen er nog stukjes op z'n plek.
Is de groei best intens te noemen.
Ik ben er van overtuigd dat we de leerling zijn in het leven.
Dat we steeds meer onszelf worden als je er voor open staat.
Dus groei je altijd, doe je altijd alles met de wijsheid van de dagen
ervoor.
En dit is op een dieper level.
Zo mooi!
En best heftig.. nou intens is een beter woord.
Het is vooral mooi.
Dat 3e oog chakra gaat skyhigh..
Er is heel veel en tegelijkertijd helemaal niets.
Ik ben.
Dat heb ik al een keer ervaren bij intuïtieve ontwikkeling, lang geleden.
Huilen was dat.
Dit ook.
Ontroerend mooi en zo goddelijk gaaf, zo rustgevend, alle gedachten zijn
dan weg.
Het is alleen maar Zijn.
Waar het mee te vergelijken is?
Geen idee, misschien wat men ooit een keer bedoelde met de hemel?
Maar juist heel aards.
En hier.
Nu.
Zijn is heel aards.
Het gevoel is hemels.
Met jezelf zijn.
En alles is goed.
Op de foto hieronder ligt de tekening die Judith maakte "op" mijn
energie, voordat ik kwam.
Wat een fijne energie heeft zij en is er in haar ruimte.
Welkom en veilig.
|
