Ach ja.. ik weet echt hoe je je voelt..

Je zorgt altijd voor anderen beter dan voor je zelf. Logisch toch?

Zo doe je dat al een hele tijd en nu merk je dat het je opbreekt.

Dat je het niet meer kan. En ook, als je echt eerlijk bent naar jezelf, dat je het niet meer wil.

Een dikke vinger naar de hele wereld en dan vooral naar degenen die je over-vragen, die je voor lief nemen, die niet zien en weten wat jij allemaal doet voor hen en voor iedereen, die over je grenzen gaan – jij doet dat wel even of jij kunt dat zo leuk- tot je niet meer weet wat je grenzen zijn.

En er alleen nog maar heel hard aan de noodrem getrokken kan worden.

Want dan is er een ziekte of een burn out of een relatie die ophoudt…

Wil je het zover laten komen? Ga dan vooral lekker door zoals je het altijd al doet.

Jezelf als laatste meetellen. Als het met iedereen goed gaat, gaat het met jou ook goed. Vooral blijven doen. Tot je ziek bent. Tot er niets meer uit je handen komt, want je bent OP. Tot je relatie schrikbarende vormen aan neemt, waarvan je ooit zei: dat laat ik me niet gebeuren!

Je kunt er nu al wel iets aan doen. Zelf de touwtjes in handen nemen, niets voor je laten beslissen, maar zelf keuzes maken. Niet omdat het moet, van iemand die dat lang geleden tegen je zei of schreeuwde, maar omdat JIJ dat wil. Eerst goed voor jezelf zorgen. Dan, en dan alleen, kun je voor de ander zorgen.

Maak die keus voor jezelf. Ga die fijne relatie aan met jezelf. Wordt je beste vriendin. Wees lief voor jezelf en merk hoe de wereld verandert in een lieve wereld voor jou!

Praat en teken eens met een coach. Die werkt vanuit haar intuitie en jou de magie van het leven weer laat zien. Die jou handige en praktische tips geeft om jouw dagelijkse leven weer fijn en makkelijk te maken. Want ja, dat mag en dat kan: een makkelijk leven. Waarom niet?! Dat bloed, zweet en tranen is ook nergens goed voor!

www.estherfoppen.nl