Al meerdere keren komt het voorbij in mijn dagelijks leven, mijn praktijk en ook in aanvragen.
Schrijf jij?
Ja. Ik schrijf.
Al heel lang ook.
Ik weet nog goed hoe ik als klein meisje bij de atletiekvereniging een Sinterklaas viering meemaakte in een grote legertent op de baan. En dat de cadeautjes uitgedeeld werden.
Ik kreeg een netje met 3 gekleurde ballen er in.
Dat was voor de meisjes of kinderen van mijn leeftijd gekocht. Allemaal dezelfde.
Maar er waren niet zo heel veel meisjes van mijn leeftijd dus ik zat vaak bij de oudere meisjes.
Die mij ook al heel lang kende en zelfs met mij in de kinderwagen hadden rondgelopen.
En die oudere meisjes kregen me toch iets prachtigs..
O wat wou ik dat ook graag hebben.
Maarja... ik had die ballen van Sinterklaas gehad.
Hoe het is gelukt, geen idee. Maar ik mocht ruilen.
Ik mocht ook zo'n prachtig schrijfboekje met een mooi plaatje op de buitenkant.
En daar was dan m'n eerste dagboekje.
Ik heb 'm nog.
Met al die andere dagboeken.
Heel af en toe lees ik ze nog wel eens.
Zoals nu met een verhuizing. De hele grote shopper vol.
Mijn zieleroerselen vanaf dat ik zo'n 7 jaar moet zijn geweest.
Erg leuk om terug te lezen.
De ene keer begint het met Lief Dagboek. En ik heb ook een tijdje mijn dagboek een naam gegeven alsof je het aan een verzonnen vriendin schreef.
Met echt: "Sorry dat ik zolang niet geschreven heb" periodes er tussen.
Ik ben het blijven doen.
Dat schrijven.
Nu echt 5 van de 7 dagen.
Ik heb een dagboek voor de zieleroerselen.
Een afstemdagboek (met dank aan www.maartjekoper.nl) voor mijn focus die dag.
En daarnaast ploeter ik wat door m'n bullet journal heen.
Daar zet ik dan mijn kaartleggingen in of andere dingen die ik leuk vind om bij te houden.
Zoals de wedstrijden van m'n kids.
Of de jaarfeesten.
Eigenlijk wil ik heel graag een artjournal starten.
Ik ben al op zoek naar een fijn boekje waarin je met verf/water/stiften kunt frobelen.
Het is zo fijn en helend om je gedachten en gevoelens vorm te geven in beeld en kleur.
En daarbij woorden te gebruiken.
Heel intuitief ga je dan te werk.
Het is wel heel iets anders dan kleurpotlood.
En je krijgt er vieze handen van.
Als je me een beetje kent weet je dat ik daar best een hekel aan heb.
Niet aan verf of inkt vlekken, maar wel van lijm of andere prut.
Speaking of vieze handen, ik heb dus echt een hekel aan smeren met eten of maar alles met je handen eten. Ik ben echt de uitvinder van bestek heel dankbaar. Al eet ik mijn broodje echt niet met mes en vork en patat ook niet. Pizza dan weer wel.
Ook het gevoel van opgedroogde klei of stof aan mijn handen kan ik slecht hebben.
Zoals het gravel in de kogelstootbak, ieuw!
En te veel bodylotion ook. Ik heb echt alleen die, die heel snel intrekt.
Iets met de opvulling van de ribbeltjes in mijn handpalmen en het gladde warme gevoel als je ergens overheen strijkt.
Iedere gek z'n gebrek zal ik maar zeggen.
Daar schrijf ik dan niet over hoor.
Sommige mensen vinden het heel lastig om een dagboek bij te houden.
Maar schrijf dan alleen wanneer jij wilt of je iets aan het papier wil toevertrouwen.
Uit je hoofd wilt krijgen.
Het werkt echt.
Net als dat afstemdagboek: wat wil je vandaag dat gaat lukken? Hoe wil je je voelen? Wat ga je vandaag doen en heb je hulp bij nodig van het Universum, je Hogere Zelf of wie dan ook?
Ik heb hiervoor een mooie oefening met een paar vragen die je elke dag kunt beantwoorden voor jezelf. Die kun je aanvragen via de knop hieronder.
Schrijf jij je eigen filmscript voor die dag.
Moet jij eens zien hoe dat werkt!
En jij? Heb jij ook zoiets als een dagboek?
Wil je hier op reageren? Graag!
Ik zie je reactie tegemoet!
Elke maandag om 10 uur een Facebook Live op mijn Facebook pagina
Esther Foppen - Tekenen & meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten